مديركل حفاظت محيط زيست استان مازندران از طرح مدیریت توجيهي و تفضيلي سه منطقه زيست محيطي تحت مديريت اين اداره كل در دستور کار خود قرار داده و پس از انتخاب مشاور ذیصلاح، نسبت به انجام مطالعات مذکور اقدام نمایند، خبر داد.

به گزارش نکته آنلاین و به نقل از روابط عمومی اداره کل حفاظت محیط زیست مازندران، مدیرکل حفاظت محیط زیست مازندران بابیان اینکه اکوسیستم ها و زیستگاه های طبیعی به عنوان بستر حیات و گونه های گیاهی و جانوری به عنوان ذخائر ژنتیکی محسوب شده و افزود: تخریب و نابودی آنها ادامه حیات و بقاء انسان را مورد تهدید جدی قرار خواهد داد.

دکتر کاویان گفت: مناطقی به عنوان پارک های ملی، آثار طبیعی ملی، پناهگاه های حیات وحش و مناطق حفاظت شده به منظور حفظ تنوع زیستی برای نسل آینده اختصاص یافته و مورد حفاظت قرار می گیرند.

وی اظهار داشت: استان مازندران نیز از این قائده مستثنی نبوده و از زیستگاههای طبیعی مختلف، غنی از گونه های بومی و دارای فون وفلور متنوع برخوردار است.

دکتر کاویان تصریح کرد: ۲۱ منطقه در چهار طبقه یاد شده که این مناطق شامل اکوسیستم طبیعی مختلف از پایین ترین سطوح ارتفاعی از سطح دریا (پناهگاه حیات وحش میانکاله) تا بالاترین نقطه ارتفاعی کشور (اثر طبیعی ملی قله دماوند) با مساحت ۵۰۷ هزار هکتار تحت مدیریت محیط زیست استان قرار دارد.

وی در ادامه اضافه کرد: با وجود این قابلیت های طبیعی، بررسی ها نشان می دهد که حفاظت فیزیکی مطلق، نه تنها با مشکلات و چالش های متعددی همراه بوده، بلکه به هدر رفت پتانسیل های بالقوه طبیعی آن مناطق نیز خواهد انجامید.

دکتر کاویان مهم ترین رویکرد سازمان حفاظت محیط زیست در مناطق چهارگانه تحت مدیریت را حفاظت در کناراستفاده خردمندانه (بر اساس توان اکولوژیک) برشمرد که از طریق مطالعات مدیریت جامع و تفضیلی مناطق، طرح ریزی و انجام می شود.

مدیرکل حفاظت محیط زیست مازندران افزود: با پیگیری های اداره کل حفاظت محیط زیست مازندران، پس از تامین اعتبار لازم از دفاتر تخصصی سازمان متبوع، در سال ۱۴۰۳، مطالعات توجیهی تفضیلی مناطق اثر طبیعی ملی خشکه داران، پناهگاه حیات وحش سمسکنده و منطقه حفاظت شده بلس کوه را در دستور کار خود قرار داده و پس از انتخاب مشاور ذیصلاح، نسبت به انجام مطالعات مذکور اقدام نموده است.

دکتر کاویان تاکیدنمود: دستیابی به حفاظت بهینه و کارآمد در مناطق چهارگانه تحت مدیریت، تهیه نقشه راه مدیریتی مناسب و اجرای برنامه‌های حفاظت از زیستگاه‌ها و تنوع زیستی صرفاً از طریق تهیه و تدوین طرح‌های مدیریت توجیهی- تفضیلی میسر می باشد.