ظهور به معنای یک رخداد دفعی و ناگهانی است که قیام تدریجی را به دنبال دارد. در حقیقت، ظهور قبل از قیام است. وقتی که ظهور اتفاق می‌افتد، حضرت مهدی (ع) در کنار خانه خدا (کعبه) ظاهر می‌شوند.

به گزارش نکته آنلاین به نقل از خبرگزاری مهر: امروز پانزدهم شعبان المعظم سالروز میلاد با سعادت قطب عالم امکان حضرت مهدی موعود (عج) است. به همین مناسبت با حجت الاسلام محمدرضا نصوری معاون تبلیغ و ارتباطات مرکز تخصصی مهدویت و امام جمعه موقت ساری به گفتگو نشستیم که در ادامه حاصل آن را می‌خوانید:

ظهور به معنای یک رخداد دفعی و ناگهانی است که قیام تدریجی را به دنبال دارد. در حقیقت، ظهور قبل از قیام است.

وقتی که ظهور اتفاق می‌افتد، حضرت مهدی (ع) در کنار خانه خدا (کعبه) ظاهر می‌شوند. آن زمان، حضرت با حلقه اول از یاران خود به عنوان پیش‌گامان قیام، به حرکت درمی‌آیند.

 

حرکت اولیه حضرت به سمت مدینه است، جایی که جریان خَصف (خسف) بیداء رخ می‌دهد و سپاه سوفیانی در آنجا شکست می‌خورند و از بین می‌روند. سپس امام با ده هزار نفر از یارانش به سمت کوفه حرکت می‌کنند. در این مسیر، امام مهدی (ع) شعار «یا لثارات الحسین» را بر دوش دارد و در ادامه مسیر، حرکت خود را طبق روش و مسیر جدش، امام حسین (ع) ادامه می‌دهد.

 

 

حضرت در کوفه مستقر می‌شود، و مسیر بعدی ایشان به سمت بیت‌المقدس است. در بیت‌المقدس، حضرت مسیح (ع) با امام بیعت می‌کنند. حضرت برای مقابله، مواجهه و دفاع در برابر مسیحیان و یهودیان، یاران خود را در آنجا می‌گذارند تا از مبانی اسلامی دفاع کنند. سپس حضرت دوباره به کوفه بازمی‌گردند. به‌طور کلی، این مراحل نشان‌دهنده سیر ظهور امام است.

 

 

حضرت بعد از بازگشت در کوفه مستقر می‌شوند و مردم را به پیروی از معارف و دستورات اسلامی دعوت می‌کنند. در حقیقت، حضرت در این مرحله جنگی ندارد، بلکه هدف ایشان دعوت به راه و اصول اسلامی است. این اتفاق، به‌نوعی آغاز راهی است که در آن حضرت اتوبان زندگی را برای مردم افتتاح می‌کند.

امام در کوفه مستقر می‌شوند و در اینجا مردم را به سوی معارف اسلامی و دستورات الهی فرا می‌خوانند.

 

در حقیقت، این لحظه شروعی است برای ایجاد مسیر جدیدی که در آن جهان پر از عدل و داد خواهد شد. این حرکت با دو هدف اصلی اجرای عدالت و دیگری رشد معنوی در جامعه انجام می‌شود.

 

*نقش و وظیفه مسلمانان در دوران غیبت چیست؟

این نقش دو بعد دارد؛ یکی فردی و دیگری اجتماعی. در بعد فردی، مسلمانان باید خود را به انجام واجبات مقید کنند و از محرمات بپرهیزند. این وظیفه ذاتی یک مسلمان است که در دوران غیبت باید به انجام تکالیف دینی خود بپردازد.

 

اما بعد اجتماعی این است که مردم باید در بسترسازی و زمینه‌سازی ظهور امام مهدی (ع) نقش داشته باشند. دوران غیبت، دوران آماده‌سازی برای ظهور است. مردم باید به گونه‌ای عمل کنند که شرایط ظهور فراهم شود.

 

در این مسیر، من باید به عنوان یک انسان منتظر، هم به امامت و هم به غیبت امام اعتقاد داشته باشم و همچنین به ظهور او ایمان داشته باشم. نقش من در این میان بسیار حیاتی است زیرا باید شرایط و زمینه‌ها را برای ظهور فراهم کنم.