به گزارش خبرگزاری صدا و سیمای مازندران، نوروز خوانی از آیین‌های موسیقایی دیرینه ایران‌زمین است که امروزه همچنان در استان‌های مازندران، گیلان، گلستان و سمنان، در نیمه دوم اسفندماه برگزار می‌شود.
نوروز خوانی از جمله آیین‌های دیرینه ایران‌زمین به شمار می‌آید که تا هزار سال پیش در تمام نقاط ایران اجرا می‌شد. اکنون این آیین را می‌توان در روز‌های پایانی سال و در برخی از مناطق البرز شمالی و جنوبی به‌صورت محدود مشاهده کرد. امروزه نوروز خوانی گاه به‌صورت نمادین به نمایش در می‌آید، اما همچنان در برخی روستا‌های مازندران و استان‌های همجوار، این آیین تقریبا با همان سبک و سیاق گذشته و در مواردی با تغییرات امروزی اجرا می‌شود. آیین نوروز خوانی استان گلستان نیز در سال ۱۳۹۶ خورشیدی در فهرست میراث ناملموس ایران به ثبت رسید.
نوروز خوانی
نوروز خوانی، نوروزی یا بهارخوانی از جمله آیین‌های باستانی ایران‌زمین است که بیش از هزار سال قدمت دارد و بنا بر برخی مستندات، به ایران قبل از اسلام و زمان ظهور زرتشت برمی‌گردد. از این مراسم با عناوین دیگری، چون نوروز نو سال، امام خوانی، ساونگ خوانی، بهارخوانی، نوروزنامه و تعزیه بهاری نیز در گوشه و کنار ایران نام می‌برند.
مراسم نوروز خوانی در تمام نقاط کشور به‌طور معمول از نیمه دوم اسفندماه آغاز می‌شود؛ اما برخی مدت زمان اجرای آن را در مناطق مختلف، متفاوت تخمین می‌زنند. طی این روز‌ها، نوروزخوانان دوره‌گرد در کوچه‌پس‌کوچه‌های شهر و روستا می‌گردند و با خواندن اشعاری آهنگین، فرا رسیدن نوروز و آغاز فصل بهار را مژده می‌دهند و از ساکنان هر دیار، مژدگانی دریافت می‌کنند.
برخی خاستگاه سنت نوروز خوانی را نواحی البرز شمالی می‌دانند و امروزه نیز این آیین، بیشتر در برخی از مناطق گیلان و مازندران اجرا می‌شود
آیین نوروز خوانی در واقع، نوعی آوازخوانی بهارانه به شمار می‌آید که زمانی در تمام نقاط کشور رواج داشت و اشخاصی تحت عنوان «نوروزخوان» آمدن بهار را با شعر و آواز نوید می‌دادند. خاستگاه سنت دیرینه نوروز خوانی را مناطق البرز شمالی معرفی می‌کنند و همچنان، این مراسم به‌صورت محدود در روز‌های پایانی سال در استان‌های گیلان و مازندران اجرا می‌شود.
نوروز خوانی را میراث موسیقی پیش از اسلام می‌دانند که با ستایش اهورامزدا، توصیف طبیعت و زیبایی بهار و ستایش شاهان و امیران ه..