به گزارش خبرگزاری صدا و سیمای مازندران، ۵۳ سال پیش، در چنین روزی، مرحوم سید حسین فلاح نوشیروانی، مردی از دیار مازندران که قلبی مهربان و روحی بی‌همتا در خدمت به مردم داشت، به دیار باقی شتافت.
فقدان این خیر نیک‌اندیش، دل‌های بسیاری را از میان یتیمان، دانشگاهیان، دانش‌آموزان و مردم این خطه غرق در اندوه کرد. اکنون، پس از نیم قرن، مردم بابل همچنان به یاد و احترام اقدامات خیرخواهانه او بر سر مزارش گرد می‌آیند و یادش را گرامی می‌دارند.
در سالروز درگذشت این بزرگ‌مرد در ۲۳ اسفند ۱۴۰۳، اساتید، دانشجویان، کارکنان دانشگاه صنعتی نوشیروانی بابل و اقشار مختلف مردم بر مزار این خیر شهیر حضور یافته و او را برای همیشه در خاطره‌ها جاودانه ساختند.
مرحوم نوشیروانی که تاجر آهن بود، با قلبی پر از سخاوت، چنان در دل مردم جای گرفت که تصویرش امروز در خانه‌های بسیاری از مردم نصب شده و او را به الگویی جاودانه برای خیران جوان مازندران تبدیل کرده است.
اقدامات خیرخواهانه سید حسین نوشیروانی، پایه و اساس حرکتی بزرگ در بابل شد؛ حرکتی که موجب شد این شهر در جنبه‌های مختلف آموزشی، درمانی و کمک به یتیمان، از پیشگامان کشور باشد. خیرین بابلی که راه و منش او را ادامه دادند، امروز نیز به این مسیر افتخار می‌کنند و تأثیر شگرف او بر جامعه همچنان پابرجاست.
این عارف بزرگ و رادمرد وارسته، در آبان‌ماه سال ۱۲۸۱ هجری شمسی در روستای نوشیروانکلا از توابع شهرستان بابل، دیده به جهان گشود. او در طول زندگی‌اش به نمادی از ایثار و مهربانی بدل گشت و در ۲۳ اسفند سال ۱۳۵۰ از این جهان رخت بربست. اما تأثیرات عمیق وی بر جامعه، یاد و خاطره‌اش را برای همیشه در دل‌ها زنده نگاه داشته است.
دانلود فیلم اصلی