ساخت “شهر انسان‌دوستانه” پروژه ای که نه تنها یک طرح بحث‌برانگیز انسانی، بلکه با بالا گرفتن انتقادها و چالش‌های اجرایی و مالی، به نظر می‌رسد به نقطه‌ای از بحران سیاسی و حقوقی برای “اسرائیل” تبدیل شده است؛ بحرانی که می‌تواند شکاف‌های داخلی را تعمیق بخشد و مشروعیت ادعاهای به اصطلاح انسان‌دوستانه این رژیم اشغالگر را در سطح جهانی زیر سؤال ببرد. العالم _ فلسطین اشغالی
در جلسه اخیر کابینه امنیتی رژیم صهیونیستی که شامگاه یک‌شنبه برگزار شد، نمایندگان ارتش اشغالگر این رژیم اعلام کردند که ساخت پروژه موسوم به “شهر انسان‌دوستانه” در رفح، واقع در جنوب نوار غزه، بیش از یک سال زمان خواهد برد و هزینه‌ای بین ۱۰ تا ۱۵ میلیارد دلار در بر خواهد داشت.
این برآورد با پیش‌بینی‌های اولیه‌ای که زمان اجرا را شش ماهه و در قالب احداث اردوگاهی بزرگ از چادرهای سرپناه فلسطینیان می‌دانست، کاملا متفاوت است.
این گزارش آنان خشم شدید بنیامین نتانیاهو، نخست‌وزیر رژیم صهیونیستی را برانگیخت.
در همین راستا نتانیاهو خواستار ارائه جدول‌های زمانی “واقع‌گرایانه‌تر” شد و در پایان جلسه دستور تهیه “طرحی اصلاح‌شده” را صادر کرد که زمان‌بندی کوتاه‌تر، هزینه کمتر و قابلیت اجرایی بیشتری داشته باشد.
در کنار چالش‌های اجرایی، مسئله تأمین مالی این پروژه نیز به محل مناقشه تبدیل شد که باعث شد برخی از حاضران در این نشست، فضای حاکم را به گونه‌ای توصیف کنند که گویا ارتش با ارائه سناریوهای غیرعملی، در پی تضعیف یا تعلیق کامل این طرح است.
منابع رسمی تخمین زده‌اند که هزینه کلی طرح بالغ بر ۱۵ میلیارد شِکِل خواهد بود و “اسرائیل” ناگزیر است در مرحله نخست بخش عمده این هزینه را تقبل کند.
این در حالی است که امیدواری‌هایی نسبت به جذب سرمایه از سوی “کشورهای عربی” پس از پایان جنگ وجود دارد؛ هرچند بسیاری از کارشناسان چنین سناریویی را بسیار بعید می‌دانند.
گفتنی است طرح پیشنهادی بر احداث اردوگاهی بزرگ با چادرهای مجهز برای اسکان حدود نیم میلیون فلسطینی متمرکز است و بازگشت آن‌ها به شمال نوار غزه را ممنوع می‌سازد.
همین امر سبب شده تا منتقدان درون دستگاه‌های امنیتی “اسرائیل”، این طرح را به عنوان زمینه‌سازی برای حاکمیت نظامی دائم بر غزه توصیف کنند.
از سوی دیگر، سازمان‌های حقوق بشری نیز آن را نمونه‌ای آشکار از “تبعید اجباری” و نقض قوانین بین‌المللی می‌دانند.
در همین رابطه، ایال زامیر، رئیس ستاد ارتش صهیونیستی، با هشدار به نتانیاهو و اسموتریچ، وزیر تروریست دارایی این رژیم، اعلام کرد که تمرکز بر اجرای این پروژه، توان عملیاتی ارتش را در مقابله با حماس و بازگرداندن اسرای اسرائیلی تضعیف می‌کند.
با این حال، اسموتریچ با اختصاص بودجه اولیه برای آماده‌سازی منطقه موافقت کرده و سخنگوی او اعلام کرده است که “صدها میلیون شِکِل” در حال حاضر به این امر تخصیص یافته است.
وی افزود “تا کنون جنگ میلیاردها شِکِل هزینه داشته بدون اینکه تصمیمات روشنی اتخاذ شده باشد. اکنون زمان آن است که با ایجاد منطقه‌ای انسانی برای غیرنظامیان و هم‌زمان فشار بر حماس، به سوی پیروزی حرکت کنیم”.
اما انتقادها تنها به نهادهای نظامی یا سازمان‌های حقوق بشری محدود نشده است.
ایهود اولمرت، نخست‌وزیر پیشین این رژیم غاصب، نیز در گفت‌وگو با روزنامه‌ی بریتانیایی “گاردین” طرح ایجاد “شهر انسان‌دوستانه” را به‌صراحت “بازداشتگاه وسیع” خواند و گفت “متأسفم، اما این یک اردوگاه بازداشتی است”.
او با انتقاد شدید از سیاست‌های کابینه ی کنونی، تأکید کرد “اسرائیل هم‌اکنون نیز در غزه و کرانه باختری مرتکب جنایات جنگی می‌شود، و اجرای چنین پروژه‌ای می‌تواند گامی دیگر در مسیر “پاک‌سازی قومی” باشد.
وی هشدار داد “اگر فلسطینی‌ها به این شهر منتقل شوند، می‌توان گفت که این بخشی از فرایند پاک سازی قومی است. البته هنوز این اتفاق نیفتاده است”.
اولمرت ضمن حمایت اولیه‌اش از عملیات نظامی علیه حماس پس از حمله ۷ اکتبر، از بی‌توجهی کابینه ی رژیم نسبت به روند آتش‌بس و گفت‌وگوهای سیاسی به‌شدت انتقاد کرد و آن را “غیراخلاقی و بی‌رحمانه” دانست.
او همچنین ادعای نابخردانه ی نتانیاهو و کابینه اش ، مبنی بر این‌که شهر انسان‌دوستانه با هدف “حفاظت از غیرنظامیان فلسطینی” ساخته می‌شود را غیرقابل اعتماد دانست.
افزون بر این، اولمرت از حمایت برخی وزرای کابینه نتانیاهو از گسترش شهرک‌سازی‌ها در کرانه باختری و غزه نیز به‌شدت انتقاد کرد و به شهادت رسانیدن فلسطینی‌ها توسط شهرک‌نشینان صهیونیست، از جمله یک شهروند آمریکایی، را “جنایت جنگی” نامید.
او چنین اقدامات و مجریان آن را “دشمنان داخلی “اسرائیل” توصیف کرد.
در حالی‌که طرح “شهر انسان‌دوستانه” با مخالفت‌های داخلی و خارجی روبه‌روست، شواهد حاکی از آن است که این پروژه، در صورت اجرا، می‌تواند تغییرات اساسی در بافت جغرافیایی و انسانی غزه ایجاد کند؛ تغییری که ماهیت آن بیش از آنکه انسان‌دوستانه باشد،به شدت غیر انسانی بوده و رنگ و بویی سیاسی – امنیتی دارد.