به گزارش پایگاه خبری تحلیلی «بلاغ» در پی انتشار بیانیه‌ای از سوی جمعی از اساتید دانشگاهی با عنوان «تغییر پارادایم حکمرانی برای تضمین امنیت، ثبات و توسعه‌ی ایران» که در فضای رسانه‌ای تحت عنوان بیانیه‌ ۱۸۰ اقتصاددان مطرح شده است، ۱۸۰۰ نفر از اساتید حوزه‌های تخصصی گوناگون، ضمن تأکید بر اهمیت نقش رشادت‌ها و فداکاری‌های مردم شریف و نیروهای مسلح و سایر نهادهای پشتیبان، همان‌گونه که در بیانیه‌ مذکور بدان اشاره شده بود و نیز نقش بی‌بدیل، حکیمانه، شجاعانه، هوشمندانه و مدبرانه‌ی فرماندهی معظم کل قوا که به اذعان و اعتراف دوست و دشمن و رسانه‌های بیگانه، حتی مغرض و معاند، متأسفانه با نگاه خوش‌بینانه مورد غفلت قرار گرفته و با نگاه بدبینانه، رکن رکین قانون اساسی که میثاق ملی تمامی ملت قهرمان ایران و جریان‌های سیاسی دلسوز این سرزمین است، دچار خطای راهبردی شده است، با رویکردی تحلیلی، برخی ابعاد و کاستی‌های مفهومی و اجرایی این بیانیه را واکاوی و نقد کرده‌اند. از نظر اساتید امضاکننده‌ی این نوشتار، اساساً بیانیه‌ی مذکور نه‌تنها دلسوزانه به دنبال ارائه‌ی راهکاری راه‌گشا نیست، بلکه به دلیل لحن و مفروضات سیاسی آن، می‌تواند عملاً در امتداد خواسته‌های جریان‌های معارض و دشمنان قسم‌خورده‌ی کشور، و مغایر با منافع ملی، به‌ویژه امنیت ملی، تعبیر گردد. نقد بیانیه‌ی مذکور در چند بخش به شرح زیر است: ۱. گره زدن حل مسائل اقتصادی به «مذاکره با غرب» خلأ اساسی این بیانیه، فقدان یک مدل و الگوی اقتصادی کارآمد است. این بیانیه صرفاً تأکید بر مذاکره با کسانی دارد که در جریان یک فرآیند مذاکره‌ـ‌فریب، اقدام به حمله‌ی ناجوانمردانه به کشور کردند، گویی تنها راه «مذاکره» است و لاغیر! حال سؤال این است که چه زمان مورد حملات ناجوانمردانه و وحشیانه‌ی آمریکای جنایت‌کار و اسرائیل کودک‌کش قرار نگرفتیم؟! نسخه‌های تکراری مانند «نجات از طریق مذاکره با غرب» نه‌تنها تازگی ندارند، بلکه ناکارآمدی آن‌ها در تجربه‌ی گذشته آشکار شده است. تجربه‌ تجاوز و تحمیل جنگ، آن‌هم در میانه‌ی مذاکره، روشن‌تر از آن است که ندانیم راه برون‌رفت از مشکلات اقتصادی و مقابله با تحریم‌های ظالمانه، عملیاتی‌سازی سیاست‌های ابلاغی مقام معظم رهبری (مدّظلّه‌العالی) در قالب اقتصاد مقاومتی است. این مسیر هیچ منافاتی با تعامل عادلانه با کشورهای جهان ندارد. باید باور داشت تعامل با جهان تنها به معنای تعامل با غرب، آن‌هم آمریکا، انگلیس، آلمان و فرانسه نیست. ۲. انتقاد از وضع موجود یا فرار رو به جلو در میان امضاکنندگان این بیانیه، چهره‌هایی دیده می‌شوند که سالیان متمادی سکّان‌دار بخش‌های مختلف سیاست‌گذاری، اقتصادی و اجرایی کشور بوده‌اند و امروز به جای پاسخ‌گویی نسبت به عملکرد خود در پیشگاه ملت قهرمان ایران، نقش مطالبه‌گر و منتقد را ایفا می‌کنند. ۳. کلی‌گویی در توصیه‌ها و فقدان نسخه‌ی اجرایی در تمام موارد مطرح‌شده در بیانیه، به جز کلی‌گویی و سیاه‌نمایی، نکته‌ی قابل اعتنایی دیده نمی‌شود. نسخه‌های ارائه‌شده نیز تکراری و بی‌اثر هستند و راه‌کار مشخص و عملیاتی ارائه نشده است. ۴. عدم توجه به واقعیت‌های اجتماعی و مقاومت ملی در شرایطی که مردم ایران، علی‌رغم فشارهای شدید اقتصادی، همچنان بر اصول استقلال، عزت و مقاومت پای‌ می‌فشارند و با وحدت و هم‌صدایی در برابر تجاوز رژیم منحوس و شیطان بزرگ آمریکا ایستادگی کرده‌اند ـ به گونه‌ای که حتی دشمنان را به شگفتی واداشته‌اند ـ این بیانیه با نگاهی هشدارآمیز، جامعه را در آستانه‌ی فروپاشی اجتماعی معرفی می‌کند. این تصویرسازی، نه‌تنها خلاف واقعیت‌های موجود است، بلکه از حیث روانی، عامدانه یا سهواً، به القای بن‌بست و تسلیم در برابر دشمن دامن می‌زند. ۵. غفلت از نقش دشمنان در ایجاد بحران از ضعف‌های اساسی بیانیه آن است که تقریباً هیچ اشاره‌ای به نقش تحریم‌ها، فشارهای سیاسی خارجی، عملیات‌های رسانه‌ای دشمنان، گروهک‌های معاند و جنگ ترکیبی علیه ملت ایران نمی‌کند. حذف عامدانه‌ی این متغیرهای کلیدی، موجب تحریف تحلیل و خطا در نسبت‌دادن مسئولیت‌ها می‌شود. در پایان، امضاکنندگان محترم این بیانیه را، چه در رسانه‌ی ملی و چه در سکوهای فضای مجازی، به مناظره‌ی علمی و تحلیلی برای تنویر افکار عمومی دعوت می‌کنیم. تک‌تک امضاکنندگان این نوشتار، ضمن تجدید میثاق با آرمان‌های امامین انقلاب و شهدای والامقام، و قدردانی از ملت قهرمان، ولایی و عاشورایی ایران در این بزنگاه تاریخی، و نیز حمایت قاطع از نیروهای مسلح پرافتخار و مسئولین اجرایی، آمادگی کامل خود را در اجرای فرامین مقام معظم رهبری در مسیر اعتلای ایران اسلامی سرافراز اعلام می‌دارند. والسلام علی من اتّبع الهدی روابط عمومی بسیج اساتید دانشگاه آزاد اسلامی