به گزارش خبرنگار اجتماعی پایگاه خبری تحلیلی بلاغ؛ کاهش نرخ موالید و افزایش سهم جمعیت سالمند از جمله چالش‌های جدی جمعیتی است که بسیاری از استان‌های کشور به ویژه استان مازندران با آن مواجه هستند؛ این روند به طور مستقیم بر ساختار نیروی کار تأثیر می‌گذارند و می‌توانند منابع انسانی فعال و جوان را کاهش دهند. با کاهش تعداد جوانان در بازار کار و افزایش جمعیت مسن، نیاز به بازنگری اساسی در سیاست‌های اشتغال و برنامه‌ریزی اقتصادی بیش از پیش احساس می‌شود. در غیر این صورت، کمبود نیروی کار توانمند می‌تواند رشد اقتصادی را محدود کرده و تعادل بازار کار را به هم بزند. در همین رابطه، محمدصادق رضایی رئیس دانشگاه علوم پزشکی مازندران در گفتگو با خبرنگار بلاغ با بیان اینکه جمعیت استان به سمت پیری پیش می‌رود، تاکید کرد: در بسیاری از مناطق بیش از ۴۰ درصد جمعیت را افراد مسن تشکیل می‌دهند. وی همچنین به کاهش تعداد موالید در استان اشاره کرد و خواستار توجه جدی به این موضوع شد. رئیس دانشگاه علوم پزشکی مازندران با اشاره به بازدید اخیر خود از یکی از روستاهای شهرستان نور با جمعیت حدود ۹۷۰ نفر، خاطرنشان کرد: بیش از ۹۵ درصد جمعیت این روستا را سالمندان تشکیل می‌دادند و این موضوع نشانه‌ای واضح از روند پیر شدن جمعیت در استان است که چالش‌های مهمی به ویژه در زمینه اشتغال ایجاد کرده است. رضایی با هشدار نسبت به کمبود نیروی کار در نقاط مختلف استان، عنوان کرد: هم‌اکنون بسیاری از مناطق با کمبود نیروی کار مواجه‌اند و این مشکل در آینده می‌تواند شدت بیشتری پیدا کند. وی تصریح کرد: در برنامه‌ریزی برای ایجاد فرصت‌های شغلی باید به این نکته توجه داشت که ممکن است نیروی کار کافی یا تمایل برای اشتغال در همان مناطق وجود نداشته باشد. رئیس دانشگاه علوم پزشکی مازندران تصریح کرد: لازم است در طراحی برنامه‌های آینده به تغییرات جمعیتی و ساختار جمعیت استان به عنوان عامل کلیدی توجه شود تا از ایجاد پروژه‌هایی که نیروی کار کافی برای اجرای آن‌ها وجود ندارد، جلوگیری شود. به گزارش بلاغ، این اظهارات رضایی رئیس دانشگاه علوم پزشکی مازندران، اهمیت موضوع کمبود نیروی کار و اثرات پیری جمعیت را برجسته می‌کند؛ موضوعی که می‌تواند تأثیرات قابل توجهی بر اقتصاد، خدمات اجتماعی و توسعه استان داشته باشد. همچنین باید به این نکته توجه داشت که کاهش موالید باعث می‌شود در آینده نیروی کار جوان کمتری در دسترس باشد؛ بنابراین بدون توجه به این تغییرات جمعیتی، ممکن است برنامه‌ها و پروژه‌ها با مشکلات جدی مواجه شوند چرا که نیروی انسانی مورد نیاز برای اجرا به اندازه کافی تامین نخواهد شد. مع‌الوصف، برای مقابله با آثار منفی کاهش موالید و پیری جمعیت، تصمیم‌گیرندگان و برنامه‌ریزان باید با درک عمیق از تغییرات جمعیتی، سیاست‌های اشتغال و آموزش نیروی کار را بازتعریف کنند. سرمایه‌گذاری در توسعه مهارت‌ها، ایجاد فرصت‌های شغلی متناسب با ظرفیت‌های موجود و توجه به نیازهای جمعیت سالمند، از جمله راهکارهای ضروری است، تنها با اتخاذ رویکردی جامع و آینده‌نگر می‌توان از بحران نیروی کار جلوگیری کرد و توسعه پایدار را تضمین نمود. انتهای خبر/