حجت‌الاسلام یاسر علیمرادی در گفتگو با خبرنگار پروه سیاسی پایگاه خبری تحلیلی «بلاغ» به بررسی ابعاد و پیامدهای عملیات «وعده صادق ۳» پرداخت و آن را نشانه‌ای از تحولی بنیادین در دکترین نظامی جمهوری اسلامی ایران دانست. وی تأکید کرد: عملیات «وعده صادق ۳» نه‌تنها پاسخی مقتدرانه به تجاوزات مستمر رژیم صهیونیستی بود، بلکه نشانه‌ای از یک دگرگونی بنیادین در دکترین نظامی جمهوری اسلامی ایران به‌شمار می‌آید. این عملیات نشان داد که ایران از فاز واکنش‌پذیری صرف، وارد مرحله‌ای از بازدارندگی فعال و حتی بازدارندگی تهاجمی شده است. این کارشناس مسائل سیاسی افزود: ورود موشک‌های پیشرفته‌ هایپرسونیک به چرخه عملیاتی، قدرت ضربه نخست را در کنار دقت و نفوذپذیری بی‌سابقه در اختیار نیروهای مسلح قرار داد. این نقطه عطف، نه‌فقط موازنه منطقه‌ای، بلکه فرمول بازدارندگی جهانی علیه جمهوری اسلامی را نیز به چالش کشیده است. علیمرادی با اشاره به ناکارآمدی سامانه‌های دفاعی رژیم صهیونیستی گفت: سپرهای دفاعی همچون «گنبد آهنین»، «فلاخن داوود» و «پیکان» که سال‌ها به‌عنوان نقطه قوت نظامی اسرائیل معرفی می‌شدند، عملاً در برابر موشک‌های هایپرسونیک بی‌اثر شدند. این موشک‌ها، با سرعتی بیش از ۵ ماخ و توان مانور بالا در فاز نهایی پرواز، قابلیت پیش‌بینی و رهگیری را از دشمن می‌گیرند. در عملیات وعده صادق ۳، حتی اگر همه موشک‌های به‌کار رفته هایپرسونیک نبودند، تنها حضور تعدادی از آن‌ها کافی بود تا سیستم‌های دفاعی دشمن را از کار بیندازد و مسیر را برای اصابت دقیق به اهداف استراتژیک باز کند. وی اظهار داشت: افشای عملیاتی شدن موشک‌های هایپرسونیک ایرانی، شوک عظیمی به ساختار نظامی و افکار عمومی رژیم صهیونیستی وارد کرده است. این رژیم که همواره بر روی بازدارندگی از طریق تهدید و ایجاد حس امنیت در شهرک‌نشینان حساب کرده بود، حالا با واقعیتی مواجه شده که در آن دیگر هیچ پناهگاه و سامانه‌ای امنیت مطلق را تضمین نمی‌کند. این موضوع نه‌تنها منجر به کاهش کارایی تبلیغات روانی ارتش صهیونیستی شده، بلکه به تضعیف روحیه شهرک‌نشینان و افزایش مهاجرت معکوس دامن زده است. این کارشناس سیاسی با اشاره به مفهوم بازدارندگی تهاجمی تصریح کرد: موشک‌های هایپرسونیک، ایران را وارد فاز بازدارندگی تهاجمی کرده‌اند. اکنون جمهوری اسلامی می‌تواند با اتکا به این توانمندی، هرگونه تجاوز احتمالی را نه‌فقط پاسخ دهد، بلکه آن را در نطفه خنثی کند. این سلاح‌ها برای استفاده پس از تهاجم دشمن طراحی نشده‌اند، بلکه کارکرد آن‌ها، ایجاد ترس بازدارنده در سطحی است که دشمن حتی فکر حمله را هم کنار بگذارد. این یعنی یک تغییر در قواعد بازی: از واکنش‌محوری به پیش‌دستی راهبردی. علیمردای افزود: توسعه این موشک‌ها بدون اتکا به هیچ قدرت خارجی و در شرایط سنگین‌ترین تحریم‌های فنی، حاصل شده است. این موفقیت، نمادی از اقتدار فناورانه، خودکفایی و اراده ملی در مواجهه با فشارهای خارجی است. ایران نه‌تنها توانسته به فناوری‌های سطح بالا در حوزه پیشران، کنترل مسیر و بدنه‌های مقاوم در برابر حرارت‌های فوق‌العاده دست یابد، بلکه آن را در خط تولید انبوه قرار داده است. این پیشرفت، الگویی از توسعه بومی است که می‌تواند در حوزه‌های غیرنظامی نیز به کار گرفته شود. وی خاطرنشان کرد: پیام این اقدام، بسیار روشن است؛ دوران برتری یک‌جانبه فناوری غرب در برابر ایران به پایان رسیده است. حالا دشمنان ایران می‌دانند که با سلاح‌هایی مواجه‌اند که هیچ سامانه دفاعی مؤثری برای مقابله با آن‌ها ندارند. این پیام نه‌تنها برای رژیم صهیونیستی و آمریکا، بلکه برای تمامی بازیگران منطقه‌ای و جهانی است که در محاسبات خود باید حضور یک قدرت موشکی با ظرفیت‌های نوین را لحاظ کنند. این تحول، موازنه قدرت در خاورمیانه را به‌طور بنیادین تغییر داده است. این کارشناس سیاسی در پایان تأکید کرد: این تحول، قطعاً فراتر از یک پیشرفت نظامی است. این تحول، نشانه‌ای از بلوغ راهبردی و هوشمندی تصمیم‌سازی در سطح عالی نظام است. ایران در مسیر پیشرفت دفاعی خود نه‌تنها به تهدیدات پاسخ داده، بلکه با خلق توانمندی‌های جدید، دشمن را در حالت انفعال قرار داده است. موشک‌های هایپرسونیک، به‌نوعی بازتابی از یک دیدگاه کل‌نگر در دفاع، سیاست و فناوری هستند که هم اقتدار می‌آفریند و هم آینده‌نگرانه مسیر را برای بازدارندگی پایدار ترسیم می‌کند. انتهای خبر/