به گزارش گروه بین‌الملل خبرگزاری دانشجو؛ روزنامه گاردین در تحلیلی نوشت که زمانی که گرسنگی به یک جامعه حمله می‌کند، چیزی بیش از یک پدیده بیولوژیکی رخ می‌دهد. گرسنگی، آخرین نشانه از جان دادن یک جامعه است. مردم برای یافتن غذا در زباله‌ها می‌گردند، زنان به‌طور پنهانی غذا می‌پزند و آن را در اختیار خانواده‌های گرسنه‌شان قرار می‌دهند، و خانواده‌ها جواهرات مادر بزرگ را برای خرید یک وعده غذا می‌فروشند. این واقعیت‌ها تنها به معنای گرسنگی نیستند، بلکه به معنای تحقیر، شرم و سقوط انسانیت هستند؛ وقتی انسان‌ها مانند حیوانات برای بقا می‌جنگند، این تحقیر به اوج خود می‌رسد.
این حقیقت‌هایی است که هیچ آماری نمی‌تواند آن‌ها را ثبت کند. روش‌های اندازه‌گیری بحران‌های غذایی و تخصیص درجات مختلف به آن‌ها، زمانی که یک جامعه به این شکل فرو می‌پاشد، بی‌اثر می‌شود.
اما مانند یک پزشک باتجربه که می‌تواند تب را بدون آزمایش تشخیص دهد، کارگران بشردوستی باتجربه، که بحران‌های انسانی بزرگ مانند قحطی بیافرا در سال ۱۹۶۹ و اتیوپی در سال ۱۹۸۴ را از نزدیک شاهد بوده‌اند، این علائم را در هر نقطه‌ای که باشند، به راحتی شناسایی می‌کنند.
و امروز، این علائم را در غزه مشاهده می‌کنند.

بنیاد بشردوستانه غزه: واقعیت‌هایی که پشت تصویر رسمی پنهان است بنیاد بشردوستانه غزه، سازمانی که توسط آمریکا و اسرائیل حمایت می‌شود، خود را به عنوان یک عملیات حرفه‌ای و مهربان معرفی می‌کند که به‌طور خاص برای قرن ۲۱ طراحی شده است. این بنیاد تصاویری از نظم و کارایی را به نمایش می‌گذارد، در حالی که با افتخار اعلام می‌کند که دیروز بیش از ۲ میلیون وعده غذایی از طریق چهار «جایگاه توزیع امن» خود در غزه تحویل داده است.
اما در کنار تصاویر کودکان گرسنه و زنان آسیب‌دیده بنیاد بشردوستی غزه تصاویری از توزیع‌های منظم و از کارمندانی که دست کودکان فلسطینی را می‌گیرند، ارائه می‌دهد، در حالی که در حقیقت، مردم فلسطین برای به دست آوردن کمک‌های اندک باقی‌مانده از سازمان ملل درگیر هستند.
اسرائیل می‌گوید که سازمان ملل صدها کامیون مواد غذایی را در داخل محاصره غزه دارد که از توزیع آن امتناع می‌کند. اما بررسی دقیق‌تر این تصویر به وضوح نشان می‌دهد که این تصویر بیشتر یک بداهه‌سازی است تا یک واقعیت. چهار دلیل اصلی وجود دارد که نشان می‌دهد این تصویر در بهترین حالت یک اشتباه آماتوری است و در بدترین حالت، پوششی برای جنایات قحطی در حال وقوع است.
۱. عدم تطابق اعداد با واقعیت در آوریل، سازمان غذا و کشاورزی سازمان ملل پیش‌بینی کرد که ذخایر غذایی در غزه پس از ۱۸ ماه محاصره و جنگ و دو ماه بلوک اسرائیلی به نصف نیازهای غذایی مردم غزه کاهش خواهد یافت. این بدان معناست که کمک‌ها باید تمام نیازهای غذایی غزه را پوشش دهند. دو میلیون وعده غذایی در روز کمتر از نیمی از نیازها را تأمین می‌کند.
۲. قحطی را نمی‌توان تنها با اعداد درمان کرد سیستم GHF مانند ایستادن در کنار یک دریاچه بزرگ و دادن نان‌های خشک به ماهی‌ها است. سوال اصلی این است که چه کسانی از این کمک‌ها استفاده می‌کنند؟
۳. کمک‌ها باید متناسب با نیازهای واقعی طراحی شوند کمک‌ها باید طوری طراحی شوند که نیازهای واقعی مردم آسیب‌دیده، به ویژه کودکان مبتلا به سوءتغذیه که قادر به مصرف وعده‌های غذایی معمولی نیستند، را پوشش دهند.
۴. پشتیبانی بشردوستی باید به کرامت انسان‌ها احترام بگذارد یک عملیات بشردوستی واقعی باید از مردم آسیب‌دیده حمایت کند و به کرامت انسان‌ها احترام بگذارد. در حالی که بنیاد بشردوستی غزه عملاً مخالف این عمل است و با رویکردهای اشتباه خود تنها به بحران دامن می‌زند.

بحران غزه و ناکارآمدی کمک‌های بشردوستی بحران قحطی در غزه که تحت تأثیر محاصره طولانی‌مدت اسرائیل و سیاست‌های جنگی قرار دارد، هنوز هم به یکی از بزرگ‌ترین بحران‌های بشری تبدیل شده است. بنیاد بشردوستی غزه و سازمان‌های مشابه عملاً نتوانسته‌اند به‌طور مؤثر به نیازهای مردم آسیب‌دیده پاسخ دهند. این ناتوانی، به‌ویژه در زمینه حمایت از کودکان و گروه‌های آسیب‌پذیرتر، تهدیدی جدی برای آینده انسانی در این منطقه است. اگر این روند ادامه یابد، فشارهای جهانی برای یافتن راه‌حل‌های مؤثرتر و بشردوستانه‌تر افزایش خواهد یافت.