به گزارش گروه استان‌های خبرگزاری دانشجو، مسعود شهرکی فعال رسانه سیستان و بلوچستان؛ امروز زاهدان، نه فقط شاهد صدای گلوله و آتش، که شاهد زخم تازه‌ای بر روح مردم شد؛ زخمی که مادران، کودکان و خانواده‌هایی بی‌دفاع قربانیان با بی‌رحمی ترور شدند.

گروهکی که خود را «جیش‌العدل» می‌نامد، اما حقیقتاً پیاده‌نظام نفرت و مزدوری است و «جیش‌الظم» برازنده آن، امروز یک بار دیگر نشان داد هدفش نه عدالت و نه مردم، بلکه شکستن امنیت و وحدت اجتماعی این سرزمین است.
در میان خون و آوار، تصویر مادر بلوچ و نوزاد شش‌ماهه‌اش، و کودکی پنج‌ساله که قربانی ترور کور شد، در حافظه این شهر خواهد ماند؛ اما آنچه این گروه‌ها هرگز درک نکرده‌اند، این است که ترور نه می‌تواند صدای مردم را خاموش کند و نه پیوند شیعه و سنی این دیار را بگسلد.
این حمله، همچون تکرار سناریویی آشناست؛ سناریویی که پشت آن طراحانی نشسته‌اند که هر شکست منطقه‌ای و هر ناکامی در برابر جبهه مقاومت، آنان را به سوی انتقام کور از مردم بی‌گناه سوق می‌دهد.
جیش‌الظلم، نامی که با مظلومیت مردم سیستان و بلوچستان گره خورده، در حقیقت بر دوش خود بار خدمت به همان اربابانی را می‌کشد که سال‌هاست امنیت منطقه را با پول و اسلحه آلوده‌اند. امروز، این مزدوران، به نام قومیت و مذهب، سلاح را به سمت همان مردم گرفتند؛ همان‌هایی که در هر شرایطی، با همبستگی و ایمان کنار هم زندگی می‌کنند.
این جنایت، خون تازه‌ای را بر خاک زاهدان ریخت، اما تجربه نشان داده است که هر قطره از این خون‌های بی‌گناه، نه هراس، که عزم را می‌افزاید؛ عزم مردم برای ایستادن در برابر خشونت، برای دفاع از وحدت و امنیت، و برای تکرار یک حقیقت ساده: تروریسم در هر لباسی، محکوم است.
امروز، دل ما با خانواده‌های داغ‌دیده است؛ مادرانی که فرزند از دست دادند، و کودکانی که دیگر آغوش مادر را نخواهند داشت. اما پیام این مردم روشن است: با گلوله نمی‌توان عدالت را کشت و با ترور نمی‌توان حقیقت را پنهان کرد.