به گزارش نکته آنلاین ؛ امروزه می بینیم در اطراف ما زنان کارآفرینی هستند که با پشت سر گذاشتن از مشکلات و شناسایی توانمندی‌های خود موفق شدند که کسب و کار خوبی را برای خود و دیگران ایجاد کنند و در مسیر کارآفرینی و خودکفایی با پشتکار و اراده بلندشان نشان دادند که می‌توان موانع را یکی پس از دیگری پشت سر گذاشت و به موفقیت‌های چشمگیری دست یافت.

بانوی کارآفرین بهشهری با آنکه در شرایط سختی از زندگی قرار گرفته بود اما توانست با همت و انگیزه بلند خود، هنر سنتی دیارش را توسعه و رونق ببخشد و با وجود همه کمبودها، مردانه به میدان اشتغال بیاید تا در اوج سختی در مسیر موفقیت  گام بردارد.

سیده حوریه حسینی این بانوی هنرمند و کارآفرین اهل شهرستان بهشهر گره به گره به زنان روستایش کمک کرد  تا کار خودش هم در این مسیر پیش برود .

او علاوه بر ایفای نقش مادری برای فرزندانش، از تلاش و پشتکارش برای حرکت در مسیر خودکفایی و تولید با انگیزه ای بی پایان سخن میگوید.

این بانوی مازندرانی در ادامه هنر گلیچ را به عنوان یکی از دستبافته‌های سنتی دیارش معرفی میکند و میگوید : گلیج این قاب هنری از دل طبیعت ماست که وقتی بر تار و پودش نقش زده میشود قدمت هنری اش به رخ همه نشان داده میشود.

او می گوید که این هنر با دستگاه گلیچ‌بافی تولید می‌شود که علاوه‌بر کار تولید برای توسعه کارش به روستاهای پایین دست و بالادست شهرستان هم برای آموزش میرود چرا که وقتی می‌بیند تعدادی از بانوان این روستاها که از خانواده های بی سرپرست یا بدسرپرست هستند هنری را یادگرفته و باعث خودکفایی آنان شده است ، با تمام وجودش از این کار خوشحال میشود که بانوان و دختران روستاها هم  در کنار خانه داری، با دستان توانمندشان کار هنری می کنند.

او با اینکه سال ها همسرش بیمار است اما یک تنه بار مشکلات را بر دوش کشیده و  با  اراده ای از جنس امید توانسته در تولید اثر هنری از جنس طبیعت موفق عمل کند و خود کفا شود و به دیگر بانوان و دختران هم  این خودباوری و انگیزه را منتقل کند که اینگونه به زندگی میتوان رنگ تازگی بخشید.

در ادامه راه ، این بانوی هنرمند و کارآفرین مازندرانی با چاشنی تلاش و اعتماد به نفس و با رفع دست اندازها فضای کارگاهی خود را به یک شرکت تعاونی باعنوان لچک ترنج زرین بافت طبرستان تبدیل کرد.

این بانوی  کارآفرین مازندرانی که  مدرک کارشناسی خود را در رشته فرش دستباف گرفت با مشوق مادر و همسرش توانست باسرمایه اندک اما با توکل بخدا و همت بالا فعالیت خود را در دیگر رشته‌ها هم به ثمر نشاندن و اکنون  ۱۶ سال است که در کنار کار گلیج بافی،  بر هنرهای جاجیم بافی، عروسک بافی و توپ حوله بافی، چادرشب بافی و سفره بافی و پارچه بافی هم دستی داشته و با تمام علاقه اش روستا به روستا  بویژه روستاهای دور افتاده مانند نمک چال، یعقوب لنگه ، یکه توت و زاغمرز با آموزش هنر گلیج بافی که داده دختران و بانوان منطقه اش را هم به خودکفایی رسانده است و حالا امروز بهشهر هم به عنوان شهر گلیچ ثبت ملی شده است.

این بانوی پر اراده که انگیزه و امید به پیشرفت های بیشتر در صحبت هایش موج میزد میگوید  : ۳۵ بانوی بافنده بصورت مستقیم و غیر مستقیم با وی کار میکنند و  به مدت چند سالی البته قبل از دوران کرونا در زندان خلیل شهر در بند نسوان آموزش رایگان به زنان آسیب دیده داشته و در حال حاضر نیز اعلام آمادگی برای آموزش رایگان به بانوان زندانی را داشته است.

امروز این بانوی کارآفرین و تولید کننده برای زنان خود سرپرست و بدسرپرست منطقه خود ایجاد اشتغال و درآمد کرده و باعث شد که سهمی در رونق اقتصادی جامعه داشته باشند.

او به بانوان بویژه زنان سرپرست خانوار و بدسرپرست توصیه میکند که مهارت آموزی را در پیش بگیرند تا وارد بازار کار شده و کسب درآمد نمایند .

این بانوی مازندرانی به عنوان یک کارآفرین و موسس آموزشگاه صنایع دستی چوقای زرین در بهشهر اعلام آمادگی کرد که به تمامی بانوان بویژه زنان آسیب دیده آموزش داده و مواد اولیه در کارگاه آموزشی در اختیار آنان قرار داده که پس از فراگیری مهارت کار تولید را آغاز کنند و در بحث فروش محصولات این عزیزان هم شخصا پیگیر خواهد شد.

این بانوی فعال و هنرمند بهشهری در پایان خواستار آن شد که  مردم به سمت خرید کالاهای ایرانی و هنر بافت بانوان سرزمین خودشان بروند زیرا حمایت از بانوان کارآفرین منجر به تقویت روحیه امید و انگیزه برای ادامه این کار هنری شده و همچنین شکوفایی اقتصادی نیز به همراه دارد.

خبرنگار : سارا آمی احمدی